"Akademia Dobra i Zła" Soman Chainani

Tego typu literatura to u mnie rzadkość, ale skusiłam się na baśniową opowieść.

Tytuł: Akademia Dobra i Zła

Autor: Soman Chainani

Tłumaczenie: Małgorzata Kaczarowska

Cena: 39,00zł
Rok wydania: 2015
Stron: 496

Wydawnictwo Jaguar

Tego roku, najlepsze przyjaciółki Sophie i Agatha dowiedzą się dokąd trafiają po skończeniu trzynastu lat wszystkie zaginione dzieci. Do legendarnej Akademi Dobra i Zła, w której zwyczajni chłopcy i zwykłe dziewczynki są szkolone by zostać albo bajkowymi bohaterami, albo wielkimi złoczyńcami. Sophie, najładniejsza dziewczyna w całym Gavaldonie całe dotychczasowe życie marzyła żeby zostać już porwaną i trafić do zaczarowanego świata. Ze swoimi różowymi sukienkami, dobrymi stopniami i skłonnością do dobrych uczynków, wie, że ma szansę dostać się do szkoły Dobra i w efekcie zostać księżniczką z bajek. Z kolei Agatha gustująca w mrocznych strojach i czarnych kotach, pełna niechęci do wszystkich napotkanych na jej drodze istot, myśli, że trafi do szkoły Zła. Tymczasem staje się zupełnie inaczej...

Moja recenzja:

Ta książka to dla mnie powrót do baśni, magicznego świata z księżniczkami i bestiami. A jak baśń to i walka dobra ze złem. Dwie przyjaciółki: Sofia i Agata, całkiem inne, dwa różne charaktery, różowy - czarny, piękno i brzydota, dobro i zło... Tylko kto tu jest dobry, a kto zły? Czy rzeczywiście doszło do fatalnej pomyłki i zakompleksiona Agata miała być uczniem Akademii Zła, a piękna jasnowłosa Sofia miała stać się księżniczką po ukończeniu Akademii Dobra? Śledząc ich przygody, zmagania z bestiami, magią, okazuje się, że nie jest to jednoznaczne, kto jest tu czarnym charakterem. Ich postacie, a raczej dusze, wnętrza, rozwijają się i to w zaskakującym kierunku.

Opisy czarodziejskich szkół, zwierząt, potworów są szczegółowe i wyraziste. Zarówno piękno, jak i brzydota jest bardzo dobrze uwidoczniona.

Nie mogło też zabraknąć Księcia. Pojawia się piękny silny syn samego Króla Artura - Tedros. Waleczny, męski, ale czy będzie potrafił rozpoznać prawdziwą księżniczkę? Czy w tej baśni najważniejsza będzie prawdziwa miłość? Z takimi pytaniami zmagam się z tą lekturą i choć już dawno skończyłam naście lat, to wcale się nie nudzę ją czytając.

Jeśli chodzi o ilustracje to najbardziej przemawia do mnie okładka i łabędzie, które świetnie odzwierciadlają charakter każdej ze szkół. Dwa piękne i silne ptaki, czarny symbol zła i biały symbol czystej dobroci.

Nie jest to zwyczajna baśń o księżniczce, która musi zmierzyć się z bestią. Jest to opowieść o przyjaźni, która w magicznej krainie baśni napotyka na zło w czystej postaci i dobro, które trzeba odnaleźć. Zaciekawiona jak to się wszystko skończy szybko brnęłam do końca i powiem szczerze, że chętnie już sięgnęłabym po kolejne tomy tego cyklu.

A co Wy myślicie o takich książkach o magii? Dla mnie to była całkiem miła odskocznia od poważniejszej literatury.