Układanki tematyczne prawo i lewopółkulowe

Układanie dla dzieci to zabawa, ale także świetne ćwiczenie percepcji wzroku oraz koordynacji: ręka - oko. Mamy sporo puzzli, ale zdecydowanie bardziej wartościowe są układanki bez tzw. zaczepek. Dziś Wam pokażę Układanki tematyczne prawo i lewopółkulowe Centrum Metody Krakowskiej.

Autor: 
Agata Dębicka-Cieszyńska,
Jagoda Cieszyńska

Wydawnictwo:  
Centrum Metody Krakowskiej
FB TUTAJ.

Moja opinia:

Zestaw zawiera 14 tablic o różnym poziomie trudności + instrukcję. Każda z układanek znajduje się w osobnym strunowym woreczku, więc nic nam się nie pomiesza i łatwo wybrać coś właśnie na dziś. Pomoc dedykowana jest dzieciom w wieku od 3 do 6 lat, ale myślę, że tu każdy może podejść do tego indywidualnie i dostosować je do poziomu rozwoju swojego dziecka. 

Jak zacząć? Dla mniejszych dzieci wybieramy układanki z mniejszą ilością elementów i z cięciami tylko w pionie i w poziomie. Najłatwiejsze zaczynają się od pięciu elementów. Dla zrozumienia zasady można samemu ułożyć obrazek, zburzyć przy dziecku i poprosić o jego ułożenie. Natomiast nigdy nie dajemy do ułożenia dwa razy tego samego obrazka pod rząd, lepiej wróćmy do niego w kolejnych dniach. 

Dla starszaków oczywiście najlepsze są układanki wieloelementowe, ze skosami i mniejszymi elementami. Tutaj już dziecku nic nie układamy ani nie podpowiadamy, tylko podajemy elementy mocno pomieszane. Poza tym ja zawsze pytam córkę, co widzi, co z nich ułoży, czasem pokazując tylko 1-2 elementy. To zadanie wymaga skupienia i dostrzeżenia szczegółów.

Kiedyś robiłam córce podobne zadania tnąc przy niej na kilka części jakieś ulotki, ale ostatnio były już u nas tylko puzzle. I gdy tym razem dałam jej jedną z pierwszych układanek CMK do ułożenia, to ona chciała jak puzzle gdzieś wcisnąć je, połączyć, w sumie bez patrzenia na to co jest na danej części. Dopiero po chwili zaczęła wychwytywać fragmenty rysunków i łączyć je w całość. Dlatego tym bardziej wiem, że dopiero tego typu układanie stymuluje jej rozwój w pełniejszy sposób.

Rysunki są tylko czarno-białe. Z jednej strony kolory nie rozpraszają przy prostszych obrazkach, a z drugiej strony też nie pomagają przy układach już bardziej skomplikowanych. I nie myślcie, że takie układanie jest łatwiejsze od puzzli, bo na przykład składa się z mniejszej ilości fragmentów. Naprawdę to zadanie wymaga skupienia i uwagi na szczegółach, i nic nie da się zrobić przypadkiem.

Jak przeczytamy w opisie pomocy, dzięki takiemu układaniu dzieci ćwiczą:

- koncentrację na bodźcach wzrokowych,

- umiejętność dokonania syntezy  na podstawie wychwyconych części obrazka (prawa półkula),

- dostrzeganie podobieństw (prawa półkula),

- nazywanie obiektów (prawa półkula),

- umiejętność przeprowadzania analizy (lewa półkula),

- ujmowanie relacji między elementami (lewa półkula),

- dostrzeganie różnic (lewa półkula),

- linearny porządek (lewa półkula).

Od siebie dodam, że takie układanie wymaga staranności i obracania każdego elementu, co świetnie ćwiczy motorykę małą. Także takie układanie to wydłużanie koncentracji dziecka, ćwiczenie jego cierpliwości i u nas także chwile wyciszenia. Poza tym moja córka zwyczajnie to lubi.

A co układają Wasze dzieci? Bo my ostatnio sporo różnych układanek.