"Przebaczenie" Lawrence Osborne

Tym razem lektura nie tylko z gorącem w tle, ale też z głębią...

  

Tytuł: Przebaczenie 
Autor: Lawrence Osborne 
Rok wydania: 2015
Stron: 336
Wydawnictwo: Znak Literanova 
Fragment książki TUTAJ. 

Recenzja: 

Biorąc się za czytanie tej książki miałam całkowicie inne oczekiwania. Myślałam, że coś może będzie miała z kryminału, zagadki. Jednak nie tędy droga.

Wszystko zaczyna się w Afryce, a dokładnie w Maroku. Małżeństwo, w dojrzałym wieku, wybiera się do znajomych na weekendową imprezę. Jo i David gubią się, kłócą się, a poza tym kierowca nie odmówił sobie drinka przed podróżą. To wszystko sprawia, że dochodzi do wypadku. Pod kołami ginie młody Marokańczyk, prawdopodobnie sprzedawca skamieniałości.

Ta powieść to zderzenie dwóch światów: bogactwa i biedy, muzułmanów i innowierców, nieróbstwa i ciężkiej pracy. A dzieje się to w warunkach spiekoty i w otoczeniu wszędobylskiego piasku. Żar leje się z nieba chyba w takiej samej ilości jak alkohol na tym eleganckim przyjęciu. Wytworne stroje, wymyślne dania i drinki, taki świat przeciwstawiony jest codziennemu życiu poszukiwaczy trylobitów.

Zaczyna się droga, tak do przebaczenia również, ale nie tylko. David wyrusza w podróż, która może odmienić jego życie. Pozostawiony na łasce mieszkańców Czarnego Lądu otwiera się sam przed sobą. Zdaje się to jakby trwało wieczność, ale z nudnego bohatera przeistacza się w całkiem kogoś innego. Jego żona Jo w tym samym czasie bawiąc się na przyjęciu zdaje się dojrzewać też do ważnych decyzji życiowych.

Autor świetnie wnika w głąb każdego z bohaterów. Ich rozmowy wychodzą poza zwyczajny dialog. Wiemy też co w danej chwili myślą, bo przecież słowa a myśli nie zawsze są tożsame. To pozwala nam lepiej nakreślić w swojej głowie ich charaktery, poczuć to co oni. I może nie zrozumieć, ale choć poznać przyczyny ich zachowań.

Również ofiara wypadku - Driss i jego pokrętne losy każą patrzeć na człowieka w odmienny sposób, bo to jakim się jest zależy nie tylko od wychowania i tradycji, ale często od decyzji podjętej w tej właśnie ulotnej chwili.

I jak pisałam na początku nie znalazłam w tej książce detektywa i potrzebnego do rozwikłania spisku, ale wiele przemyśleń, którym muszą sprostać postacie. Choć autor wskazał również na piękne elementy tego kraju, to wydarzenia sprawiły, że wiele smutku i rozgoryczenia można tam zobaczyć. A zakończenie? Hmm... zaskoczyło, ale chyba było nieuniknione.

A jak tam u Was z czytaniem? Trafiła się Wam ostatnio również jakaś dobra lektura?