"Sprawa Niny Frank" Katarzyna Bonda

Jak wspominałam już na FB, moja współpraca z interia360.pl ulega zakończeniu, bo serwis zostanie zamknięty. Dlatego część swoich recenzji książkowym zamierzam przenieść tu na bloga. Zacznę od kryminału, który przeczytałam w zeszłym roku, ale niedawno, bo w grudniu.

Tytuł: Sprawa Niny Frank
Autor: Katarzyna Bonda
Data wydania: 2015
Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA

Moja recenzja:

Tą powieścią zadebiutowała Katarzyna Bonda, ale też tu po raz pierwszy poznajemy zasady pracy profilera. Sprawa Niny Frank to nie tylko tło kryminału, ale jego główna bohaterka.

Historia rozgrywa się dwupłaszczyznowo. Jedna część posuwa się do przodu dzięki śledztwu profilera, Huberta Meyera oraz kierownika komisariatu w Mielniku, Eugenisza Kuli. To oni badają sprawę śmierci Niny i poszukują sprawcy, typują podejrzanych. Drugi tor fabuły to treść internetowego dziennika pisanego przez poszkodowaną. Oczywiście powoli wszystko się zazębia, ale czy na pewno? Aż dziw bierze, że te historie mają wspólny mianownik: śmierć Niny Frank.
 

Do samego końca Nina Frank to osoba pełna zagadek, życiorys pełen skrajności, sprzeczności w zachowaniu. Z jednej strony wydaje się być wrażliwa, łaknąca miłości, z drugiej wyuzdana i ciągła z niej manipulantka. Jest to postać, której się często nie lubi, by za chwilę jej znowu współczuć. Czytelnik miotany jest takimi odczuciami przez całą powieść, w sumie równolegle z przeistaczaniem się samej Niny w tą dobrą i złą. Jej życie napędza żądza sławy, władzy i pieniędzy, ale pojawia się też strona duchowa związana z runami: Haglaz - Tiwaz, które napędzają do wzajemnego oddziaływania.
 

Silną postacią jest oczywiście też profiler. Jego sposób pracy i wyciąganie wniosków zostało ciekawie i szczegółowo opisane. Poza tym jest to także osoba z krwi i kości, która musi ogarnąć swoje życie. W ogóle postacie nawet te drugoplanowe są wyraziste. Każda z nich jest żywa, ludzka. Czuć, że ma przeszłość, nikt przecież nie pojawia się znikąd, nawet taka zwykła bibliotekarka czy ochroniarz. Ich zagmatwane życiorysy i ułomności sprawiają, że czytelnik wciąż nie może domyślić się jak to się wydarzyło i dlaczego. Tu naprawdę wielkie brawa dla autorki za kunszt budowania osobowości bohaterów.
 

W życiu tytułowej Niny dzieje się tak wiele, że w żaden sposób nie byłam w stanie rozszyfrować co doprowadziło do tragedii, więc było co czytać i było tego coraz więcej, i więcej. Sama końcówka wydaje się być dla postaci jak bajka, ale nie takie zakończenie jednak widzi dla nich autorka. Finał zaskakuje, choć pewnie nie każdemu będzie odpowiadał.

Kryminały nie są moim ulubionym gatunkiem, ale ten  wciąga.