Jak to wtedy było? - podarujmy sobie czas i wspomnienia

Pokazywałam Wam na łamach bloga wiele gier, ale ta jest naprawdę wyjątkowa. Za chwilę będzie grudzień, Mikołajki i Święta. To szczególny czas na obdarowywanie najbliższych. Poszukajmy takich prezentów, które nas do siebie zbliżą. Ta pozycja zapewni mam wiele miłych wspomnień i wspólnych chwil.

Tytuł: Jak to wtedy było?

Autor: Monika Koprivova

Wiek: 6 - 120 lat

Ilość graczy: 2 - 12 osób

moidziadkowie.pl

Zawartość pudełka:

• duża plansza, 
• karty z retro zdjęciami, 
• karty z pytaniami 
• 12 drewnianych pionków.

Jak w każdej grze mamy tu instrukcję. Najpierw losujemy po 5 kart obrazkowych, potem opowiadamy historie, które kojarzą nam się z danym obrazkiem. 

W drugiej części gry losujemy pytania i próbujemy na nie odpowiadać. Okazuje się, że istotne w grze jest uważne słuchanie. Kto zapamięta i skojarzy najwięcej szczegółów ma szansę jak najszybciej dotrzeć do mety.

Oczywiście zasady gry możemy swobodnie modyfikować. Czasem wystarczy tylko poopowiadać sobie ciekawe historie i na przykład nagradzać w każdej rundzie najlepsze z nich punktami.

Dla kogo to gra? Dla babci, dziadka, mamy, taty i dzieci. To właśnie taki skład pozwoli na najlepszą zabawę. 

Na kartach znajduje się wiele różnych zagadnień z życia każdego z nas. Są to fotografie w stylu retro nawiązujące w dużej mierze do poprzedniej epoki PRL-u. Dzieci będą miały okazję spojrzeć na ten daleki świat oczyma swoich dziadków. To okazja na spędzenie wspólnie czasu, ale też na poznanie historii rodzinnych. 

Jak spędzało się kiedyś wakacje, co i do kogo pisało się w listach i gdzie dzwoniło się z budki telefonicznej? To pytania, na które dorośli znają odpowiedzi, ale dla dzieci są to już często wielkie niewiadome. Takie opowieści połączone z osobistymi wspomnieniami na pewno na długo zostaną w pamięci.

 

To szczególna gra, która oderwie najmłodszych od komputera, a starszym pozwoli wspólnie powspominać. Obecnie chyba nie trzeba nikomu przypominać, że najważniejsze zaraz po zdrowiu jest to, abyśmy mieli dla siebie czas.